Lekcje Oazy

[Tundra]

Miała przeprowadzić nauki, to jest lekcje jednej ze swoich wnuczek. Tym szczęśliwym kotem była szylkretowa Oaza. Czekoladowa w zasadzie nie znała jej osobowości, wobec czego cieszyła się na tę rozmowę, na ten czas który miała zacząć spędzać z młodymi kotami. Miała nadzieję poczuć się znowu żywa, a może nawet znowu młoda. Czekała przed wejściem do Różanych Krzewów, wcześniej oczywiście poinformowała młódkę o dokładnej porze i miejscu spotkania. Była pogodna i spokojna. W oczekiwaniu czyściła spokojnie kędzierzawe futerko.

[Oaza]

xxOaza stawała się starsza i większa z każdym dniem, aż w końcu dorosła do momentu, w którym gotowa była zacząć pierwsze w życiu lekcje z prawdziwego zdarzenia. Była podekscytowana i nie mogła się doczekać spotkania z babcią Tundrą. Czego się dowie? Jakich ciekawych rzeczy nauczy ją babcia? Była wszystkiego niezmiernie ciekawa!
xxNie była pewna, kiedy miała nadejść dokładna pora spotkania, nie była jeszcze zbyt dobra w rozumieniu czasu i pór dnia, a do tego często gubiła się w swoim świecie albo w ciekawym zajęciu i nie zauważała, kiedy uciekał jej czas. Tym razem jednak postarała się, aby się nie spóźnić i trzymała się blisko Różanych Krzewów, by widząc babcię od razu mogła do niej podbiec. Jakimś cudem nie rozproszyła się żadnym pochłaniającym zajęciem i rzeczywiście wyłapała moment, w którym opoka zjawiła się w umówionym miejscu. Ucieszona Oaza uniosła wysoko pręgowany ogonek i podbiegła prędko do kędzierzawej kocicy, uśmiechając się na powitanie.
xx— Cześć babciu! Nie spóźniłam się, prawda? Chyba nie, mam nadzieję! — zalała Tundrę słowami, stając przed nią i wpatrując się w nią z podekscytowaniem w dwubarwnych oczach. — Co będziemy robić? — zapytała, przebierając wszystkimi czterema łapkami w miejscu.

[Tundra]

Odpowiedziała krótkim skinieniem głowy na powitanie młodszej kotki.
- Jesteś na czas - posłała jej lekki uśmiech i wstała z miejsca. Zamierzała zabrać kotkę na spacer, żeby poznała kilka sąsiadujących obozowi terenów. Uważała, że to dobry pomysł. Była na tyle doświadczona, że mogła być przekonana, że w razie kryzysu będzie w stanie zadziałać i Oazie w żadnym wypadku nie stanie się krzywda. - Będę ci opowiadać o funkcjonowaniu Nowego Świtu. Musisz poznać system Ścieżek, żebyś była w stanie wybrać jedną dla siebie. - odpowiedziała poważnie kotka. Kiedy zamilkła, wdarł się między nie podmuch zimnego wiatru. - Ale jestem tu też po to, by odpowiedzieć na twoje wszystkie pytania i wątpliwości. Zaczniemy od rang. Znasz którąś z funkcjonujących w Nowym Świcie? - zapytała i skierowała ich kroki w stronę Skraju Lasu.

[Oaza]

xxByła na czas! Uśmiechnęła się szerzej, zadowolona z siebie. Patrzyła, jak babcia wstaje i z uwagą jej słuchała. Ojej, czyżby mieli gdzieś iść? Ale super!
xx— System ścieżek? Jakich ścieżek? Tych tam wilka i w ogóle? — spytała, otwierając szerzej oczy z podekscytowania. Na podmuch wiatru przymknęła na chwilę ślepia. Ponoć niedługo ma stać się jeszcze cieplej, nie mogła się tego doczekać, bo póki co wszystko co znała to ten zimny wiatr. Ruszyła zaraz grzecznie za babcią, chociaż może grzecznie to za dużo powiedziane. Co chwila podskakiwała albo przyspieszała kroku, idąc nierówno obok Opoki.
xx— Dobra! Rangi... yyy chyba opoka to ranga, co nie? Ty jesteś opoką. Co robi opoka? I stróż to chyba też ranga, mama Tsunami jest stróżem. I kilka innych kotów. Co robi stróż? — zalała Tundrę kolejną falą słów, mówiąc dość szybko i głośno. — A gdzie idziemy? Gdzieś daleko? — spytała jeszcze, zerkając w dal przed nimi.

[Tundra]

- Tak, właśnie tam Wilka i tak dalej. Skoro już zaczęłaś od niego to najpierw tę ścieżkę dla ciebie omówię. – oznajmiła i machnęła lekko cienkim ogonem. Musiała zachować czujność, w końcu zabierała niedoświadczonego, zupełnie zielonego w walce kota poza obóz. Dzień był jednak dość ciepły i równie spokojny. W powietrzu unosił się wyłącznie mocno już zwietrzały zapach małego drapieżnika w rodzaju kuny czy łasicy. Nic groźnego ani wymagającego interwencji czy odwrotu. – Koty, kroczące ścieżką Wilka skupiają się na opiece nad najmłodszymi i rozwiązywaniu drobnych konfliktów. Potrafią udzielić też pierwszej pomocy. Jeżeli chodzi o rangi to mamy na niej Piastuna i Opiekuna. Piastuni to koty, których zadaniem jest łagodzenie konfliktów, pomoc w organizacji pogrzebów i innych zebrań. Mają priorytet podczas przeprowadzania lekcji, to znaczy, że lekcji mogą udzielać inni ale jeżeli są dostępni Piastuni, to będą to robić oni. Można powiedzieć, że są to koty które dbają o spokój i pokój w Nowym Świcie. Opoka jest swojego rodzaju przełożonym wszystkich Piastunów. To ona decyduje, kiedy kocię jest gotowe rozpocząć swoje nauki. Opoka przydziela opiekunów Nowicjuszy. Może ona również przekazywać informacje, pomysły i propozycje od Piastunów do Rady. Czy rozumiesz to wszystko, Oazo? Jeżeli masz jakiekolwiek pytania, jestem gotowa na nie odpowiedzieć – zakończyła kotka, a na horyzoncie zaczął w tym momencie majaczyć im już las, na którego skraj zmierzały. - Idziemy do miejsca, które nazywa się Skraj Lasu. Często mamy tam szkolenia. Będzie ci łatwiej kiedy zaczniesz szkolenie. – wyjaśniła opoka. Szły spokojnie, by nie forsować zbyt młodziutkiej kotki.