Szkolenie Czarta

[Tundra]

Opoka lubiła prowadzić szkolenia. Czuła wtedy, że ma wpływ na kształtowanie nowych pokoleń i nowych członków Nowego Świtu. Lubiła wchodzi w rolę mistrzyni (prawda jest taka że prawie nigdy z niej nie wychodziła) i dobrze się w niej odnajdywała. Dlatego kiedy dowiedziała się, że podczas ceremonii, na której zabrakło jej obecności, na Ścieżkę Wilka zgłosił się kolejny kot, jedno z dzieci Raniuszka, czarny kocur noszący specyficzny imię Czart. Nie znała młodzika, nie miał z nim dotąd bezpośredniego kontaktu, a jednak do jej uszu zdążyły dotrzeć już wieści, że jest szczególny i trudno o drugiego takiego kota. Czy to dobrze, czy źle, tego miała się wkrótce dowiedzieć. Sama była tego dnia nastawiona umiarkowanie pozytywnie.
Nakazała kocurowi stawić się przy wyjściu z legowiska uczniów o świcie następnego dnia w stosunku do ich rozmowy. Szkolenie zamierzała rozpocząć od kwestii praktycznych, by młodzik mógł jak najszybciej sam dla siebie polować i sam się obronić. Przed spotkaniem zadbała o wygląda swojego futra, by białe i czekoladowe kędziory prezentowały się godnie, jak przystało na Opokę i na mistrzynię. Usiadła w okolicy wejścia, przodem do niego i czekała na ucznia. Owinęła ogonem łapy. Pysk srogi, powieki lekko opuszczone na oczach. Nic w jej postawie i wyglądzie nie odbiegało od tundrowej normy.