[Pajęczyna,]

xxsssssniechcemisiętegoro☆ i m i ę | Pajęczyna
XaaaaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ z m i a n y | -
xxsssssniechcemisiętegoro☆ p ł e ć | kocur
xxsssssniechcemisiętegoro☆ k l a n | brak
xxsssssniechcemisiętegoro☆ r a n g a | samotnik
XaaaaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ z m i a n y | pieszczoszek
xxsssssniechcemisiętegoro☆ w i e k | 29 księżyców

xxsssssniechcemisiętegoro☆ w y g l ą d |

Kocur z niego jest dosyć wysoki, o chudej, prawie że kościstej sylwetce. Porusza się z wielką gracją, a wyglądem przypomina niezwykle koty orientalne - posiada sporej wielkości uszy, oraz długi, trójkątny pyszczek. To właśnie na nim znajduje się pudrowy nos. Oczy jego zaś są intensywnie niebieskie i wręcz hipnotyzujące.
Pajęczyna jest lynx pointem; jego jego łapy, ogon, uszy oraz pyszczek są bure. Przechodzą one jednak w biel która pokrywa całą resztę jego ciała, za wyjątkiem jego pręgowanych przebarwień.
Na jego prawej tylnej łapie znajduje się ledwo widoczna blizna po złamaniu jej oraz poważnym zranieniu przez upadek z drzewa

xxsssssniechcemisiętegoro☆ c h a r a k t e r |

Po wielu księżycach niestabilności psychicznej i emocjonalnej Pajęczynie udało się wreszcie stać trochę bardziej stabilnym. Należy do raczej spokojnych, ale kochających rozmawiać kotów. Stara się nie sprawiać sobie wrogów oraz zazwyczaj unika konfliktów.
Po sześciu księżycach spędzonych z ludźmi oraz pieszczoszkami pod jednym dachem, kocur polubił opowiadanie innym przeróżnych historii; i tych prawdziwych, i tych fałszywych. Czasami też zdarza mu się opisywać na głos to, co widzi, chociaż często nawet nie zdaje sobie z tego sprawy, dopóki mu ktoś tego nie wytknie.
Pomimo tego, że nie boi się już paranoicznie porzucenia przez kogoś, to wciąż jednak nie pozbył się całkowicie swoich problemów z emocjami. Może i nie wybucha gniewem bądź płaczem tak łatwo jak niegdyś, to wciąż jednak mu się podobne wybuchy zdarzają.
Naprawdę interesują go klany i nawet gdy wie, że nigdy do takowego nie dołączy, to wciąż przestrzega znanych mu punktów Kodeksu Wojownika(przynajmniej tych, które może) i często przebywa w okolicach granic klanów, pomimo tego, że jest to raczej niebezpieczne. Jest to jednak jeden z jedynych sposób na zdobycie większej ilości informacji na temat zwyczajów i zasad klanowych kotów.

xxsssssniechcemisiętegoro☆ h i s t o r i a |

Urodził się jako pierworodny syn pewnej pieszczoszki. Jego pierwsze dwa księżyce przemijały dosyć spokojnie; bawił się wraz z trójką swojego rodzeństwa, spędzał dużo czasu z matką... I pewnego dnia wszystko się to zmieniło, gdy przyszedł jego ojciec. Zabrał go jego matce chcąc wychować go na silnego i budzącego u innych respekt samotnika. Pierwsze trzy księżyce będąc wychowywany przez ojca Pajęczyna spędził na obserwowaniu go i uczeniu się jak mniej więcej unikać zagrożenia ze strony innych. Dopiero gdy osiągnął wiek pięciu księżyców zaczął swój pełnoprawny trening na niebezpiecznego samotnika; uczył się walczyć i polować. To właśnie wtedy odkrył jakim surowym ojcem potrafi być samotnik - po kilku treningach młody kocurek musiał być prowadzony do Krzywuchy, w zapłacie dając jej ledwo co upolowaną przez niego zwierzyną. Ojciec nigdy nie był z niego zadowolony i często groził Pajęczynie, że go pewnego dnia po prostu zostawi jeżeli ten nie weźmie się wreszcie w garść. Nie ważne jednak jak bardzo się młody kocurek starał przypodobać ojcu, zamiast pochwał dostał kolejne kary za nie wypełnienie oczekiwań starszego samotnika.
W końcu nadszedł dzień, w którym groźba samotnika się spełniła. Pajęczyna po prostu obudził się pewnego ranka i zorientował się, że nigdzie w pobliżu nie ma jego ojca. Został sam, nie mając żadnego schronu i towarzystwa na Ziemiach Niczyich nieopodal klanów. Został zmuszony do samodzielnej próby przetrwania w tym niebezpiecznym świecie, będąc w wieku zaledwie ośmiu księżyców...
(potem uzupełnię odegraną część historii)
Podczas jednego ze swoich polowań, Pajęczyna niestety napotkał na swojej drodze. Chciał przed nim uciec, wchodząc na najbliżej znajdujące się drzewo, ale i przy tym nie miał za wiele szczęścia - był okropnie zmęczony i wygłodniały, co poskutkowało upadkiem z gałęzi. Złamał sobie w ten sposób prawą tylną łapę. Na szczęście nie nabawił się innych poważniejszych kontuzji, a właściciel psa zjawił się zanim doszło do jeszcze większej tragedii i zabrał ze sobą Pajęczynę, którego niedługo po tym zabrał do weterynarza. Po tym jak został opatrzony, został przegarnięty przez jakiegoś innego człowieka, który jak się okazało, posiadał trójkę innych kotów. To właśnie one dotrzymywały kocurowi towarzystwa i wydawały się być zaciekawione historiami z dziczy Pajęczyny. Opowiedział im dosyć sporo rzeczy, w tym o Ringo, którą jak się okazało, jeden z kotów spotkał jakiś czas temu. Pajęczyna był uradowany, że Ringo jednak wciąż żyje i raczej ma się dobrze, jednak z każdym dniem coraz to bardziej tęsknił do swojej ukochanej przyjaciółki z Klanu Rzeki.
Niestety nawet gdy kość mu się zrosła, musiał on jeszcze przez jakiś czas pozostać. Musiał chociaż trochę wyćwiczyć swoją łapę, która przez cały ten czas siedziała w gipsie. I w taki oto sposób spędził kolejne księżyce na osiedlu. Nadszedł jednak wreszcie dzień, w którym pożegnał pieszczoszki które dotrzymywały mu towarzystwa i uciekł z osiedla, by wreszcie powrócić do okolic terenów klanów.

xxsssssniechcemisiętegoro☆ s t a t y s t y k i |
XxaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ s i ł a | 7
XxaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ z r ę c z n o ś ć | 6
XxaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ s z y b k o ś ć | 4
XxaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ z m y s ł y | 3

XxaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ p u n k t y ż y c i a | 70
XxaaaaaaaaaaaaaaaaSAVEMEaaa☆ w y t r z y m a ł o ś ć | 30

nie wyrażam zgody na adopcję
☆☆☆