Zaloguj się

Świetlistooki · 30.10.2022 19:05

CHOROBY

STOPIEŃ 0.

Przeziębienie (zaraźliwe) – choroba o łagodnym przebiegu, często towarzysząca ochłodzeniu pogody lub będąca skutkiem kąpieli w zimnej wodzie. Objawia się bólem gardła, wodnistą wydzieliną z nosa i podwyższoną temperaturą.

Kleszcze (1–2) – niewielkie pasożyty wbijające się w skórę. Zwykle niegroźne, przy większej ilości osobników wzrasta ryzyko przeniesienia niebezpiecznych chorób. Zamiast czekać, aż opiją się i odpadną, warto udać się do Medyka, nim uciążliwe swędzenie w miejscu wbicia przerodzi się w poważną chorobę.

Pchły (zaraźliwe) – irytujące pasożyty, wywołujące nieprzyjemne swędzenie, zwłaszcza w okolicach pachwin i za uszami.

STOPIEŃ 1.

Biały kaszel (zaraźliwy) – względnie niegroźna choroba, porównywalna do cięższego przebiegu przeziębienia, wszechobecna zwłaszcza w chłodną Porę Nagich Drzew. Symptomami są: charczenie, biała wydzielina cieknąca z nosa i podwyższona temperatura.

Kocięcy kaszel (zaraźliwy) – nieco lżejsza forma białego kaszlu, dotykająca przede wszystkim kocięta. Objawia się białą wydzieliną cieknącą z nosa i nieznacznie podwyższoną temperaturą.

Popękane łapy – bolesna dolegliwość występująca zazwyczaj u starszyzny. Poduszeczki łap pękają od zimna lub suszy, przez co tworzą się na nich niewielkie ranki. Dodatkowymi objawami są ból oraz świąd łap.

Lekkie zatrucie pokarmowe – wynik spożycia zepsutej zwierzyny. Objawia się najczęściej bólem brzucha, rzadziej wymiotami.

Kleszcze (3+) – niewielkie pasożyty wbijające się w skórę. Zwykle niegroźne, przy większej ilości osobników wzrasta ryzyko przeniesienia niebezpiecznych chorób. Zamiast czekać, aż opiją się i odpadną, warto udać się do Medyka, nim uciążliwe swędzenie w miejscu wbicia przerodzi się w poważną chorobę.

Swędziawka – znana ze swojej uciążliwości choroba przenoszona przez pchły. Łatwo rozpoznać ją po wyłysieniach i zadrapaniach na ciele kota, do których doprowadza natarczywe drapanie się. Prócz nieustępliwego świądu da się zaobserwować również charakterystyczne, brunatne zabarwienia na sierści powstałe od ciągłego wylizywania. Choremu towarzyszy uczucie niepokoju.

Ból stawów – przypadłość kojarzona z podeszłym wiekiem, chociaż przy odrobinie pecha może dopaść każdego. Najczęściej powodowana przez wilgotną wyściółkę legowiska. Symptomy to sztywność stawów oraz ich ból.

STOPIEŃ 2.

Zielony kaszel (zaraźliwy) – jest najczęściej spotykany w Porze Nagich Drzew, gdy chorzy bagatelizują objawy białego kaszlu. Towarzyszy mu charczenie, ropna wydzielina z oczu, gorączka oraz odkrztuszana zielonkawa flegma, która spływa po gardle.

Zakażenie – najczęściej efekt zabrudzenia rany, przez co zaczynają rozwijać się w niej bakterie. Można rozpoznać je po zanieczyszczeniach wokół rany, białawym nalocie oraz charakterystycznej, przykrej woni.

Ostre zatrucie pokarmowe – pogłębiające się osłabienie organizmu po nieleczonym lekkim zatruciu pokarmowym, objawiające się bólem brzucha, wymiotami, odwodnieniem i zmęczeniem.

Kleszczówka – jej nazwa pochodzi od niewielkich pasożytów, które ją przenoszą. Początkowo niegroźna, jednak nieleczona szybko przybiera niebezpieczną, trudną do przeoczenia, formę. Ze względu na brak charakterystycznych objawów jest często mylona z niegroźnymi chorobami, dlatego też kluczowa jest poprawna diagnoza. Towarzyszy jej gorączka, osłabienie organizmu oraz znaczna senność.

Chybotka – relatywnie niepozorna, acz przebiegła i z całą pewnością dokuczliwa choroba. Choć w głównej mierze obejmuje stawy, znana jest z tego, że w późniejszym stadium zajmuje inne narządy, przez co lekceważenie jej okazuje się opłakane w skutkach. Do objawów należą: ból i obrzęki stawów oraz sztywność mięśni, które utrudniają chodzenie, a także zawroty głowy i zaburzenia równowagi.

STOPIEŃ 3.

Czarny kaszel (zaraźliwy) – wyniszczająca dla organizmu choroba. Zwykle dotyka koty, które nie wyleczyły łagodniejszych kaszli. Towarzyszy jej charczenie, gorączka, ropna wydzielina z oczu, chociaż charakterystyczny jest silny ból w klatce piersiowej oraz plucie krwią.

Gangrena – zagrażający życiu proces zapalny będący bezpośrednim wynikiem rozwijającego się zakażenia, łączy się z postępującą martwicą mięśni i tkanek. Cechuje się nagłym, ostrym i silnym bólem w miejscu zranienia, wysiękiem o mdłym, słodkim zapachu i bordowofioletowymi przebarwieniami. Do tych objawów dochodzą: wysoka gorączka, wymioty oraz ból brzucha.

Zapalenie żołądka – ostre w przebiegu zatrucie pokarmowe cechujące się bólem brzucha, krwistymi wymiotami, brakiem apetytu, silnym zmęczeniem i towarzyszącą mu sennością.

Żółta kleszczówka – niebezpieczna forma kleszczówki, której nie sposób pomylić już z żadną inną chorobą. Wymaga jak najszybszej interwencji medyka, w przeciwnym razie potrafi w krótkim czasie wyniszczyć koci organizm. Jej nazwa pochodzi od towarzyszącego jej żółtego zabarwienia dziąseł. Chory przejawia niechęć do jedzenia i picia. Do pozostałych objawów należą wymioty, ospałość i gorączka.

Bulgotka – choroba będąca następstwem długotrwałego, ciężkiego przebiegu chybotki. W wyniku postępującej choroby dochodzi do kolejnych uszkodzeń organizmu, co dotkliwie rzutuje na pracę płuc. To wiąże się z szeregiem poważnych objawów – do bólu i sztywności stawów dochodzą: gorączka, uporczywy kaszel, duszności, ból w klatce piersiowej oraz bulgotanie w płucach.

URAZY

Obicie, zadrapanie (0 st.) – bolesny siniec lub delikatnie uszkodzona skóra na ciele kota. Rzadko kiedy wymagają uwagi medyka.

Płytka rana (1 st.) – niewielkiej wielkości rana o lekkim krwawieniu, nie wymaga opatrunku z pajęczyny. Przykładowo: mocniejsze zadrapania, niezbyt rozległa rana cięta, lekkie ugryzienie lub rozcięcia ucha.

Stłuczenie, uderzenie (1 - 3 st.) – uraz bez przerwania skóry, ale również wymagający interwencji medyka. Bolące miejsce należy nasmarować leczącą papką.

Głęboka rana (2 - 3 st.) – poważna rana cięta o umiarkowanym lub silnym krwawieniu, wymaga opatrunku z pajęczyny. Przykładowo: zerwany fragment skóry, oderwany fragment ucha, ogona, rany gardła i podbrzusza.

Skręcenie, zwichnięcie (2 st.) – przemieszczenie się powierzchni stawowej kości, której towarzyszy ból i utrudnione poruszanie się. Zraniona kończyna ma widoczną deformację oraz opuchliznę. Konieczne jest nastawienie, a następnie usztywnienie łapy.

Złamanie (2 - 3 st.) – całkowite przerwanie ciągłości kości, której towarzyszy obrzęk oraz duży ból, a w przypadku złamania otwartego także krwawienie. Konieczne jest nastawienie i usztywnienie złamania (jeżeli jest to możliwe), w przypadku złamań otwartych również opatrzenie rany.

Ból zęba lub dziąsła (1 st.) – ból pojawiający się wokół zęba lub okolic dziąseł, nasilający się podczas żucia lub picia. Jego przyczyną najczęściej jest ułamany lub utracony ząb. Należy zastosować korę olchy.

Uraz gałki ocznej (1 - 3 st.) – uszkodzenie tkanki oka, które może prowadzić do upośledzenia lub utraty wzroku. Konieczne jest oczyszczenie i odkażenie rany.

Wstrząśnienie mózgu (2 st.) – może wystąpić na skutek uderzenia głową w twardą powierzchnię. Może skutkować utratą przytomności. Typowe objawy wstrząśnienia mózgu to bóle głowy, ogólne osłabienie, zaburzenia mowy i równowagi oraz nudności i wymioty. Leczy się poprzez bezpośrednie zajęcie obiciem bądź głównymi objawami (trzema wyszczególnionymi przez MG).

Oparzenie (0 - 3 st.) – rana powstała w wyniku działania gorącej temperatury, może prowadzić do uszkodzeń skóry. Konieczne jest przemycie chłodną wodą oraz nałożenie opatrunku z pajęczyny.

Użądlenie (0 - 1 st.) – ukąszenie lub ukłucie żądłem przez owada, najczęściej pszczoły lub osy. Wywołują one niewielki, bolesny a niekiedy także swędzący obrzęk. Użądlenie leczyć można papką z jeżyny. Zimna woda chwilowo zmniejsza swędzenie.

Ukąszenie i zatrucie jadem (-) – mała, bolesna rana, wokół której znajduje się obrzęk, wynikła wskutek ukąszenia jadowitego węża (3 st.) lub ugryzienia rzęsorka (1 st.). Miejsce po ugryzieniu rzęsorka jest dodatkowo odrętwiałe, natomiast po ukąszeniu węża z czasem może pojawić się gorączka, ból brzucha oraz wymioty. Konieczne jest pozbycie się jadu z ciała oraz opatrzenie rany.

Spożycie trucizny (1 - 3 st.) - objawy spożycia trucizny zależą od substancji. Stopień zależy od ilości spożytej substancji. Konieczne jest wywołanie wymiotów w celu pozbycia się trucizny z organizmu.