Stara Skórka
(Gwiezdny)


Data rejestracji: 06.07.2010
Data urodzenia: 2000
Czas lokalny: 24.11.2024, godzina 03:15
Status: Offline
Informacje o Stara Skórka
Dołączył: 06.07.2010
Ostatnia wizyta: 24.01.2021 16:34
Razem postów: 1 (0 postów dziennie | 0 procent wszystkich postów) (Znajdź wszystkie posty)
Razem wątków: 0 (0 wątków dziennie | 0 procent wszystkich wątków)
Spędzony czas online: Niezarejestrowany
Sygnatura użytkownika Stara Skórka
Głodny tłum modlił się bym spadł
każdy z nich chciał ściągnąć mnie w dół
Skrzydła me porozrywał wiatr
moje serce pękło na pół
~#~
Patrzeć poprzez mrok i widzieć

dostać więcej niż dziś mam
cały w sobie krzyk wykrzyczeć
z losem wygrać w to w co gram
~#~
Żebym poczuć mógł jak się czuje bóg
  
Dodatkowe informacje o Stara Skórka
Grupa: rzeka.gif
Wygląd: Kocur kiedyś na pewno był imponującej postury. Teraz także robi wrażenie. Wprawdzie nieco wychudł i zbiedział, ale to nie przeszkadza w doszukaniu się u niego dawnej szlachetności. Ma futro dość marnej jakości, szorstkie i w niektórych miejscach wyleniałe w kolorze burym pręgowanym. Gdzieniegdzie kryją się beżowe, rude i brązowe akcenty. Jego uszy są postrzępione, a całe ciało znaczą liczne rany. Ma długi, cienki ogon z blizną na końcu, znaczącą o oderwaniu samiusieńkiej końcówki. Oczy są blade w kolorze żółtym, kiedyś jednak na pewno iskrzące się słonecznym złotem. Doświadczony pyszczek zdobi okazała siwizna. Po bokach bez trudności można odszukać się żeber. Starzec widocznie kuleje na tylną lewą łapę.
Mistrz: Martwy Wiatr
Płeć: kocur
Matka: Burzliwa Chmura/Gwiazda[*]
Ojciec: Słoneczny Pazur[*]
Partner: Śnieżne Serce[*]
Charakter: Przypomina typowego samotnego starca. Marudny i nieco chciwy. Uważa się za lepszego od większości kotów, które jego zdaniem w tych stronach mają tylko mleko pod nosem. Wyraża się często wyniośle i kpiąco. Nie ma w zwyczaju okazywać strachu przed nikim. Zahartowany i doświadczony, twardy i nieustępliwy, choć nie zawsze w dobrej sprawie. Zgredziały, wychwalający czasy swej młodości. Uwielbia opowiadać młodszemu pokoleniu historie o sobie, swoim Klanie, młodości, przeżytych walkach... Kto wie, czy wszystkie z jego opowieści są prawdziwe. Bowiem zdarza mu się kłamać. Podczas nauczania jest cierpliwy, choć surowy i bardzo wymagający i uparty. Bywa bezlitosny i wierzy że cel uświęca środki. Jednak pod maską tego pysznego, wyniosłego i twardego starca kryje się naprawdę złote serce, gotowe w każdej chwili oddać ostatnie ze swoich żyć za Klan i coś co kocha. Nie umie sobie wybaczyć że zawiódł swój dawny Klan, wiecznie to sobie wypomina. Stara się pomagać, by nie wyjść na bezradnego dziadka, nie lubi gdy ktoś naokoło niego robi, pracowity. Tyle że stara się pomagać tak, by nikt nie wiedział że to robi.
Przy wnuczce staje się bardziej wyrozumiały i otwarty.