01.01.2025 18:48
Wygląd
Dość duży choć szczupły, lekko zbudowany kocur o gładkiej sierści. Oczy zadziwiające, niezwykłe, o głęboko orzechowej barwie. Lekko postrzępione prawe ucho i cienka długa blizna ciągnąca się po prawym boku od kręgosłupa, poprzez żebra aż do brzucha. Wyraźne oznaki siwizny widoczne na pyszczku i świadczące o zaawansowanym wieku kota przed śmiercią. Futro miedziano rude poprzecznie prążkowane czarnym pigmentem. Wierzch głowy, grzbiet oraz pyszczek wyraźnie ciemniejsze- czarna pręga wzdłuż kręgosłupa oraz końcówka ogona. Spód ciała nieco jaśniejszy.
Oto kolejna okazja, by zagrać postacią urodzoną w Klanie Rzeki. Kocięta pochodzą z miotu NPC (rodzice nie są i nie będą nigdy odgrywani), a grę rozpoczynamy od razu po wysłaniu i zaakceptowaniu Karty Postaci.
Rodzicami są Rześka Pszczoła oraz Biały Jeleń:
![[Obrazek: iMWxXyO.png]](https://i.imgur.com/iMWxXyO.png)
Imię: Rześka Pszczoła
Płeć: Kotka
Wiek: 60
Wygląd: Rześką Pszczołę, mimo niewielkich rozmiarów, ciężko przeoczyć. Za to bardzo łatwo pomylić ją z ledwo odrośniętym od ziemi terminatorem. Zawsze chodzi dziarskim krokiem, z wysoko uniesionym ogonem i sympatycznym uśmiechem na mordce. Ma krótką sierść, która zwykle spełnia standardy schludności, chociaż ciężko by ją podać za wzór do naśladowania. Małą Pszczółkę matka nazwała przez czarne plamy na grzbiecie, które przez swoje kształty i rude tło przywodziły jej na myśl tego owada. Na pyszczku szylkretki barwy dzielą się proporcjonalnie, jednak daleko im do symetrycznych łat. Chaosu dopełnia biały trójkąt z wyciętym dookoła nosa środkiem. Dalej jasne znaczenia występują w formie białego kołnierzyka i ciągną się aż do piersi wojowniczki. Jej łapy zdobią długie skarpetki, sięgające po łokcie do połowy kolan. Okrągłe, błyszczące oczy o zielonych tęczówkach niejednokrotnie ułatwiają jej uzyskanie przebaczenia za kolejne zgubienie terminatora w czasie patrolu.
Charakter: Pszczoła, do kompletu, ma pstre futerko i pstro w głowie. Trudno oskarżać ją o złe intencje, ale większej odpowiedzialności można spodziewać się już po dowolnej kępce mchu. Wojowniczka stara się dzielnie wywiązywać z powierzanych jej obowiązków, ale bardzo łatwo zapomina o tym co właściwie robiła, gdy na horyzoncie pojawi się ciekawsze zajęcie. Zawsze radosna, potrafi odnaleźć pozytywną stronę w każdej sytuacji i wesprzeć na duchu w trudnych chwilach. Jej radość z życia potrafi przytłaczać, szczególnie gdy Rześka Pszczoła budzi się z silnym postanowieniem zarażenia wszystkich dookoła swoim szczęściem. Narzekania i uwagi spływają po niej jak woda po kaczce, może to właśnie pozwoliło przebrnąć jej przez początkowe etapy znajomości z Białym Jeleniem.
Urodzona: w Klanie Rzeki.
Historia: nieznana.
![[Obrazek: eZxJPcH.png]](https://i.imgur.com/eZxJPcH.png)
Imię: Biały Jeleń
Płeć: Kocur
Wiek: 63
Wygląd: Ponadprzeciętnie wysoki, umięśniony, a (całkowicie słuszne) wrażenie nietuzinkowej postury potęguje puchate futro i pokaźnych rozmiarów kryza. Czysty majestat, dosłownie i w przenośni, jako że wojownik pieczołowicie dba o stan swojej długiej, śnieżnobiałej, pokrytej gęstym podszerstkiem szaty. Co prawda niełatwym zadaniem jest przyłapać go na leniwym myciu futerka, jednak nieskazitelność mówi sama za siebie, o ile nie mamy do czynienia z uosobieniem naturalnej perfekcji.
Jedynym, co wyróżnia się na tle wszechobecnej na ciele kocura bieli, są złote oczy, nierzadko zmrużone – być może na znak spokoju i zrelaksowania, a może, jak twierdzą niektórzy, w oceniającym geście.
Charakter: Wyważony, o flegmatycznym usposobieniu, wręcz chciałoby się pokusić o stwierdzenie, że powolny, a także cechujący się wrodzoną gracją Biały Jeleń budzi skojarzenie wyrwanego z innej bajki. Wypowiada się pełnymi, przemyślanymi zdaniami, potrafi zachować zimną krew nawet w obliczu kataklizmu, jest nieco wyniosły, snobistyczny i... marudny, dzięki czemu doczekał się łatki mentalnego starca, zanim metryka wskazała na osiągnięcie przez niego dorosłości. Nieomylny znawca wszystkiego, idealny obraz cnót wszelakich, szlachetny wojownik i przykładny członek społeczeństwa – a przynajmniej tak, mniej lub bardziej prześmiewczo, bywa opisywany. Cóż, poniekąd na własne życzenie, bowiem emocjonalną, czulszą stronę zarezerwował na wyłączność dla swojej partnerki i to właśnie ona ma wgląd na jego drugą, przystępniejszą twarz.
Urodzony: w Klanie Rzeki.
Historia: nieznana.
Historia:
xxxU Rześkiej Pszczoły i Białego Jelenia standardowo – miłość kwitnie. W ich relacji brakuje typowych zgrzytów par z równie długim stażem... szczególnie takimi w pakiecie z kociętami wpadającymi w jakieś kłopoty.
xxxPo zajściu w ciążę przez Bzyczącą Muchę, oboje byli zdecydowanie zestresowani, i chociaż oficjalnie wspierali córkę cały ten okres, Rześka Pszczoła robiła dobrą minę do złej gry, a Biały Jeleń utrzymywał kamienny wyraz pyska, między sobą wymieniali się zatroskanymi spojrzeniami. Oczywiście, że bali się o jej stan, o to, jak ciąża będzie przebiegać, jak ich córka sobie poradzi – lista tego typu trosk rosła z każdym dniem. Oboje w końcu znali Muchę i wiedzieli, że zdecydowanie nie przypadło jej bycie najmądrzejszą z całego miotu. Po rozwiązaniu wszystko na moment się uspokoiło, a chwilę później obawy na nowo wzięły górę – co jeśli kocięta podrosną i sprawią im taką samą niespodziankę co Mucha? Na bycie pradziadkami nie byli gotowi, zupełnie! Na szczęście, jak na razie, nie było powodu do wybiegania w aż tak daleką przyszłość i para mogła przejmować się jedynie byciem dziadkami.
xxxTo słowo wymawiali i nadal wymawiają jako coś, co jest częścią alternatywnej rzeczywistości. Chociaż oficjalnie nimi są, absolutnie się nimi nie czują, a myśl, że już mają wnuki, pozostaje abstrakcją. Szczególny problem z przystosowaniem się do nowej roli ma Rześka Pszczoła, która za każdym razem, gdy jest nazywana babcią, reaguje zdezorientowanym śmiechem. Jej partner radzi sobie lepiej, dzięki jego stoickiej i flegmatycznej osobowości niewiele z faktycznych odczuć kocura ma prawo ujrzeć światło dzienne, acz i przez jego głowę niejednokrotnie przechodziło, że przecież są nadal młodzi, dopiero co odchowali swój pierwszy miot, do starszyzny im daleko... Choć podchodzi do tematu z typowym dla siebie spokojem, zdaje się przyjmować taktykę partnerki i bardziej niż dziadkami, są dla kociąt wujostwem. Kochają je i wspierają, jednak nie w ich stylu jest roztkliwianie się nad pociechami, ich drobnymi sukcesami i uroczymi mordkami, czy też namawianie do zjedzenia specjalnie dla nich upolowanego, świeżego posiłku. Rześka Pszczoła jest świetną kompanką do rozmów na zwariowane tematy i dostarczycielką najlepszych zabawek, Biały Jeleń z kolei nieco trzyma się na dystans, aczkolwiek pozostaje niezawodny w udzielaniu świetnych (nieproszonych) rad na temat treningu, wartości, jakimi powinien kierować się wojownik, i tak dalej. Ze swoich młodszych dni kocięta mogą pamiętać rozwlekłe opowieści o wielkich kotach i szlachetnych wojownikach, w których opowiadanie dawał się wkręcić ich dziadek, ilekroć maluchy nie chciały usnąć.
xxxJednak ten dysonans w tym, czym czuli, że powinni być, a ich zachowaniem przy wnuczętach, stał się zaczątkiem gorących dyskusji między parą, wzniecanych głównie przez podenerwowaną Rześką Pszczołę. Czy zrobili coś nie tak? Czy robią coś nie tak? Czy zawiedli jako rodzice, a teraz jeszcze zawodzą jako dziadkowie? Nawet opanowanie Białego Jelenia miało swoje granice i jak z początku nieszczególnie podzielał panikę partnerki, tak z czasem sam zaczął czuć wyrzuty sumienia. Fakty miały się następująco: nie potrafili wpasować się w narzucone przez siebie ramy przyzwoitości. Wspólnie doszli do wniosku, że nie są najmłodsi i powinni zaakceptować kolej rzeczy, jaką było rozpoczęcie nowego etapu w życiu, niemniej każda dyskusja budziła w nich niechęć do tej myśli. Oznaczałoby to przecież pożegnanie się z młodością, porzucenie marzeń i nieśmiało tkanych planów na przyszłość; zmiany zbyt wielkie i gwałtowne, by potrafili się z nimi pogodzić. W końcu nie są znowu tacy starzy, wciąż mają mnóstwo energii, do starszyzny im daleko! Czemu mieliby myśleć o tym, jakie znaleźć sobie miejsce w legowisku starszyzny, skoro przed nimi całe życie?!
xxxDzielone rozterki sprawiły, że skupili się bardziej na sobie. Wychodzili na spacery, żartowali, ba, kiedy nikt nie patrzył, Biały Jeleń odrobinę zsuwał maskę poważnego buca i pozwalał Rześkiej Pszczole wciągać się w wygłupy, jakie poważnemu wojownikowi nie przystały. Wydawać by się mogło, jakby na przekór czekającej ich w Obozie rzeczywistości, przeżywali drugą młodość.
xxxBeztroskę przerwał dopiero zaokrąglający się brzuch szylkretki. Wieść o ciąży wciągnęła kotkę w spiralę paniki, stresu i wyrażanej słowotokiem nerwowości, którą profesjonalnie zatrzymał opanowany jak zwykle Biały Jeleń. Nie planowali drugiego miotu, owszem, ale czyż nie rozprawiali dopiero co o tym, jak wiele ich jeszcze czekało, jacy to pełni energii i życia byli? Poradzą sobie ze wszystkim.
xxxI jakby miała być to przepowiednia potwierdzająca zapewnienia kocura, ciąża przebiegła spokojnie. Mimo okazjonalnych gorszych dni, wojowniczka nigdy nie musiała zamęczać swoją osobą medyka. Co prawda nie obyło się bez chwil grozy – optymizm nie przyćmił nikomu trzeźwego spojrzenia, wszyscy doskonale pamiętali, że pierwszy poród znacznie odbił się na zdrowiu drobnej szylkretki – jednak na szczęście cała akcja przebiegła szybko, a kocięta przyszły na świat całe i zdrowe.
xxxChyba nikogo nie powinno zdziwić, że najlepszym towarzyszem zabaw maluchów jest oczywiście ich mama. Prezentuje dokładnie to samo podejście, co przy pierwszym miocie, prócz czułości i miłości ofiarując im swoją niespożytą energię... spotęgowaną chęcią udowodnienia sobie i otoczeniu, że nadal daleko jej do bycia babcią. Biały Jeleń wtóruje jej w rozpieszczaniu i dbaniu o maluchy, widząc w nich stworzenia pozbawione skazy, choć przezornie stara się podkreślać, jak ważna jest nauka, że miłość i zakładanie rodziny powinny poczekać na odpowiedni moment po mianowaniu na wojownika, oraz że dobrego wojownika cechuje przede wszystkim odpowiedzialność.
Jest możliwość wcielenia się w czwórkę kociąt. Kocięta można adoptować przez najbliższe trzy miesiące, aż do osiągnięcia przez miot wieku terminatorskiego. Rozpoczynamy grę jako 1 księżycowy kociak (wiek na koniec stycznia: 3 księżyce). W historii obowiązkowy jest zapis, że posiada się piątkę rodzeństwa z tego miotu oraz szóstkę starszego rodzeństwa (Bzycząca Mucha, Ogniste Serce, Wodny Wir, Ciernista Łapa, Cyprysowa Łapa, Liliowa Łapa) a rodzicami są Rześka Pszczoła i Biały Jeleń.
Rezerwacja miejsca przepada, jeżeli w ciągu tygodnia nie zostanie napisana i wysłana Karta Postaci. Wszelkie wątpliwości, pytania i zapisy można zamieszczać w tym temacie.
Dodatkowe informacje:
Lista chętnych:
x Szerszeń (już gra)
x Ważka (już gra)
x Mięta (już gra)
x Chrabąszcz (już gra)
Typ pyska: Europejski
Długość futra: krótkie lub długie
Umaszczenia: (kliknij na umaszczenie, by zobaczyć przykładowe zdjęcie):
Pręgowanie: Kocięta mogą być jednolite (niepręgowane) lub pręgowane klasycznie, tygrysio, w cętki, bądź ticked (dzikie, abisyńskie (krótkowłose), somalijskie (długowłose))
Biel: Kocięta mogą mieć dowolną ilość białych znaczeń lub być całe białe.
Kolor oczu: Dowolny naturalny kolor. Koty z jakąkolwiek ilością białych znaczeń mogą mieć heterochromię (oczy w dwóch różnych kolorach). Przypominamy, że kocięta rodzą się z niewybarwionymi oczami, tzn. niebieskimi, a docelowy kolor przyjmują one w wieku ok. 3-5 księżyców.
Rodzicami są Rześka Pszczoła oraz Biały Jeleń:
Imię: Rześka Pszczoła
Płeć: Kotka
Wiek: 60
Wygląd: Rześką Pszczołę, mimo niewielkich rozmiarów, ciężko przeoczyć. Za to bardzo łatwo pomylić ją z ledwo odrośniętym od ziemi terminatorem. Zawsze chodzi dziarskim krokiem, z wysoko uniesionym ogonem i sympatycznym uśmiechem na mordce. Ma krótką sierść, która zwykle spełnia standardy schludności, chociaż ciężko by ją podać za wzór do naśladowania. Małą Pszczółkę matka nazwała przez czarne plamy na grzbiecie, które przez swoje kształty i rude tło przywodziły jej na myśl tego owada. Na pyszczku szylkretki barwy dzielą się proporcjonalnie, jednak daleko im do symetrycznych łat. Chaosu dopełnia biały trójkąt z wyciętym dookoła nosa środkiem. Dalej jasne znaczenia występują w formie białego kołnierzyka i ciągną się aż do piersi wojowniczki. Jej łapy zdobią długie skarpetki, sięgające po łokcie do połowy kolan. Okrągłe, błyszczące oczy o zielonych tęczówkach niejednokrotnie ułatwiają jej uzyskanie przebaczenia za kolejne zgubienie terminatora w czasie patrolu.
Charakter: Pszczoła, do kompletu, ma pstre futerko i pstro w głowie. Trudno oskarżać ją o złe intencje, ale większej odpowiedzialności można spodziewać się już po dowolnej kępce mchu. Wojowniczka stara się dzielnie wywiązywać z powierzanych jej obowiązków, ale bardzo łatwo zapomina o tym co właściwie robiła, gdy na horyzoncie pojawi się ciekawsze zajęcie. Zawsze radosna, potrafi odnaleźć pozytywną stronę w każdej sytuacji i wesprzeć na duchu w trudnych chwilach. Jej radość z życia potrafi przytłaczać, szczególnie gdy Rześka Pszczoła budzi się z silnym postanowieniem zarażenia wszystkich dookoła swoim szczęściem. Narzekania i uwagi spływają po niej jak woda po kaczce, może to właśnie pozwoliło przebrnąć jej przez początkowe etapy znajomości z Białym Jeleniem.
Urodzona: w Klanie Rzeki.
Historia: nieznana.
Imię: Biały Jeleń
Płeć: Kocur
Wiek: 63
Wygląd: Ponadprzeciętnie wysoki, umięśniony, a (całkowicie słuszne) wrażenie nietuzinkowej postury potęguje puchate futro i pokaźnych rozmiarów kryza. Czysty majestat, dosłownie i w przenośni, jako że wojownik pieczołowicie dba o stan swojej długiej, śnieżnobiałej, pokrytej gęstym podszerstkiem szaty. Co prawda niełatwym zadaniem jest przyłapać go na leniwym myciu futerka, jednak nieskazitelność mówi sama za siebie, o ile nie mamy do czynienia z uosobieniem naturalnej perfekcji.
Jedynym, co wyróżnia się na tle wszechobecnej na ciele kocura bieli, są złote oczy, nierzadko zmrużone – być może na znak spokoju i zrelaksowania, a może, jak twierdzą niektórzy, w oceniającym geście.
Charakter: Wyważony, o flegmatycznym usposobieniu, wręcz chciałoby się pokusić o stwierdzenie, że powolny, a także cechujący się wrodzoną gracją Biały Jeleń budzi skojarzenie wyrwanego z innej bajki. Wypowiada się pełnymi, przemyślanymi zdaniami, potrafi zachować zimną krew nawet w obliczu kataklizmu, jest nieco wyniosły, snobistyczny i... marudny, dzięki czemu doczekał się łatki mentalnego starca, zanim metryka wskazała na osiągnięcie przez niego dorosłości. Nieomylny znawca wszystkiego, idealny obraz cnót wszelakich, szlachetny wojownik i przykładny członek społeczeństwa – a przynajmniej tak, mniej lub bardziej prześmiewczo, bywa opisywany. Cóż, poniekąd na własne życzenie, bowiem emocjonalną, czulszą stronę zarezerwował na wyłączność dla swojej partnerki i to właśnie ona ma wgląd na jego drugą, przystępniejszą twarz.
Urodzony: w Klanie Rzeki.
Historia: nieznana.
Historia:
xxxU Rześkiej Pszczoły i Białego Jelenia standardowo – miłość kwitnie. W ich relacji brakuje typowych zgrzytów par z równie długim stażem... szczególnie takimi w pakiecie z kociętami wpadającymi w jakieś kłopoty.
xxxPo zajściu w ciążę przez Bzyczącą Muchę, oboje byli zdecydowanie zestresowani, i chociaż oficjalnie wspierali córkę cały ten okres, Rześka Pszczoła robiła dobrą minę do złej gry, a Biały Jeleń utrzymywał kamienny wyraz pyska, między sobą wymieniali się zatroskanymi spojrzeniami. Oczywiście, że bali się o jej stan, o to, jak ciąża będzie przebiegać, jak ich córka sobie poradzi – lista tego typu trosk rosła z każdym dniem. Oboje w końcu znali Muchę i wiedzieli, że zdecydowanie nie przypadło jej bycie najmądrzejszą z całego miotu. Po rozwiązaniu wszystko na moment się uspokoiło, a chwilę później obawy na nowo wzięły górę – co jeśli kocięta podrosną i sprawią im taką samą niespodziankę co Mucha? Na bycie pradziadkami nie byli gotowi, zupełnie! Na szczęście, jak na razie, nie było powodu do wybiegania w aż tak daleką przyszłość i para mogła przejmować się jedynie byciem dziadkami.
xxxTo słowo wymawiali i nadal wymawiają jako coś, co jest częścią alternatywnej rzeczywistości. Chociaż oficjalnie nimi są, absolutnie się nimi nie czują, a myśl, że już mają wnuki, pozostaje abstrakcją. Szczególny problem z przystosowaniem się do nowej roli ma Rześka Pszczoła, która za każdym razem, gdy jest nazywana babcią, reaguje zdezorientowanym śmiechem. Jej partner radzi sobie lepiej, dzięki jego stoickiej i flegmatycznej osobowości niewiele z faktycznych odczuć kocura ma prawo ujrzeć światło dzienne, acz i przez jego głowę niejednokrotnie przechodziło, że przecież są nadal młodzi, dopiero co odchowali swój pierwszy miot, do starszyzny im daleko... Choć podchodzi do tematu z typowym dla siebie spokojem, zdaje się przyjmować taktykę partnerki i bardziej niż dziadkami, są dla kociąt wujostwem. Kochają je i wspierają, jednak nie w ich stylu jest roztkliwianie się nad pociechami, ich drobnymi sukcesami i uroczymi mordkami, czy też namawianie do zjedzenia specjalnie dla nich upolowanego, świeżego posiłku. Rześka Pszczoła jest świetną kompanką do rozmów na zwariowane tematy i dostarczycielką najlepszych zabawek, Biały Jeleń z kolei nieco trzyma się na dystans, aczkolwiek pozostaje niezawodny w udzielaniu świetnych (nieproszonych) rad na temat treningu, wartości, jakimi powinien kierować się wojownik, i tak dalej. Ze swoich młodszych dni kocięta mogą pamiętać rozwlekłe opowieści o wielkich kotach i szlachetnych wojownikach, w których opowiadanie dawał się wkręcić ich dziadek, ilekroć maluchy nie chciały usnąć.
xxxJednak ten dysonans w tym, czym czuli, że powinni być, a ich zachowaniem przy wnuczętach, stał się zaczątkiem gorących dyskusji między parą, wzniecanych głównie przez podenerwowaną Rześką Pszczołę. Czy zrobili coś nie tak? Czy robią coś nie tak? Czy zawiedli jako rodzice, a teraz jeszcze zawodzą jako dziadkowie? Nawet opanowanie Białego Jelenia miało swoje granice i jak z początku nieszczególnie podzielał panikę partnerki, tak z czasem sam zaczął czuć wyrzuty sumienia. Fakty miały się następująco: nie potrafili wpasować się w narzucone przez siebie ramy przyzwoitości. Wspólnie doszli do wniosku, że nie są najmłodsi i powinni zaakceptować kolej rzeczy, jaką było rozpoczęcie nowego etapu w życiu, niemniej każda dyskusja budziła w nich niechęć do tej myśli. Oznaczałoby to przecież pożegnanie się z młodością, porzucenie marzeń i nieśmiało tkanych planów na przyszłość; zmiany zbyt wielkie i gwałtowne, by potrafili się z nimi pogodzić. W końcu nie są znowu tacy starzy, wciąż mają mnóstwo energii, do starszyzny im daleko! Czemu mieliby myśleć o tym, jakie znaleźć sobie miejsce w legowisku starszyzny, skoro przed nimi całe życie?!
xxxDzielone rozterki sprawiły, że skupili się bardziej na sobie. Wychodzili na spacery, żartowali, ba, kiedy nikt nie patrzył, Biały Jeleń odrobinę zsuwał maskę poważnego buca i pozwalał Rześkiej Pszczole wciągać się w wygłupy, jakie poważnemu wojownikowi nie przystały. Wydawać by się mogło, jakby na przekór czekającej ich w Obozie rzeczywistości, przeżywali drugą młodość.
xxxBeztroskę przerwał dopiero zaokrąglający się brzuch szylkretki. Wieść o ciąży wciągnęła kotkę w spiralę paniki, stresu i wyrażanej słowotokiem nerwowości, którą profesjonalnie zatrzymał opanowany jak zwykle Biały Jeleń. Nie planowali drugiego miotu, owszem, ale czyż nie rozprawiali dopiero co o tym, jak wiele ich jeszcze czekało, jacy to pełni energii i życia byli? Poradzą sobie ze wszystkim.
xxxI jakby miała być to przepowiednia potwierdzająca zapewnienia kocura, ciąża przebiegła spokojnie. Mimo okazjonalnych gorszych dni, wojowniczka nigdy nie musiała zamęczać swoją osobą medyka. Co prawda nie obyło się bez chwil grozy – optymizm nie przyćmił nikomu trzeźwego spojrzenia, wszyscy doskonale pamiętali, że pierwszy poród znacznie odbił się na zdrowiu drobnej szylkretki – jednak na szczęście cała akcja przebiegła szybko, a kocięta przyszły na świat całe i zdrowe.
xxxChyba nikogo nie powinno zdziwić, że najlepszym towarzyszem zabaw maluchów jest oczywiście ich mama. Prezentuje dokładnie to samo podejście, co przy pierwszym miocie, prócz czułości i miłości ofiarując im swoją niespożytą energię... spotęgowaną chęcią udowodnienia sobie i otoczeniu, że nadal daleko jej do bycia babcią. Biały Jeleń wtóruje jej w rozpieszczaniu i dbaniu o maluchy, widząc w nich stworzenia pozbawione skazy, choć przezornie stara się podkreślać, jak ważna jest nauka, że miłość i zakładanie rodziny powinny poczekać na odpowiedni moment po mianowaniu na wojownika, oraz że dobrego wojownika cechuje przede wszystkim odpowiedzialność.
Jest możliwość wcielenia się w czwórkę kociąt. Kocięta można adoptować przez najbliższe trzy miesiące, aż do osiągnięcia przez miot wieku terminatorskiego. Rozpoczynamy grę jako 1 księżycowy kociak (wiek na koniec stycznia: 3 księżyce). W historii obowiązkowy jest zapis, że posiada się piątkę rodzeństwa z tego miotu oraz szóstkę starszego rodzeństwa (Bzycząca Mucha, Ogniste Serce, Wodny Wir, Ciernista Łapa, Cyprysowa Łapa, Liliowa Łapa) a rodzicami są Rześka Pszczoła i Biały Jeleń.
Rezerwacja miejsca przepada, jeżeli w ciągu tygodnia nie zostanie napisana i wysłana Karta Postaci. Wszelkie wątpliwości, pytania i zapisy można zamieszczać w tym temacie.
Dodatkowe informacje:
- Z poprzedniego miotu w Klanie są: Cyprysowa Łapa, Bzycząca Mucha, Ogniste Serce i Wodny Wir.
- Kocięta mają w Klanie siostrzeńców Czystą i Liściastą Łapę, których matką jest Bzycząca Mucha.
Lista chętnych:
x Szerszeń (już gra)
x Ważka (już gra)
x Mięta (już gra)
x Chrabąszcz (już gra)
Typ pyska: Europejski
Długość futra: krótkie lub długie
Umaszczenia: (kliknij na umaszczenie, by zobaczyć przykładowe zdjęcie):
- czarne, bure (czarne pręgowane),
- szylkret czarno-rudy, szylkret czarno-rudy pręgowany,
- niebieskie, niebieskie pręgowane,
- szylkret niebiesko-kremowy, szylkret niebiesko-kremowy pręgowany,
- rude (zawsze pręgowane),
- kremowe ( zawsze pręgowane),
- białe.
Pręgowanie: Kocięta mogą być jednolite (niepręgowane) lub pręgowane klasycznie, tygrysio, w cętki, bądź ticked (dzikie, abisyńskie (krótkowłose), somalijskie (długowłose))
Biel: Kocięta mogą mieć dowolną ilość białych znaczeń lub być całe białe.
Kolor oczu: Dowolny naturalny kolor. Koty z jakąkolwiek ilością białych znaczeń mogą mieć heterochromię (oczy w dwóch różnych kolorach). Przypominamy, że kocięta rodzą się z niewybarwionymi oczami, tzn. niebieskimi, a docelowy kolor przyjmują one w wieku ok. 3-5 księżyców.
im ciemniejsza noc, tym jaśniejszy dzień
światło ma moc i nie zgasi go cień
światło ma moc, ciemność jej nie ogarnia
choć cienie są zawsze po drugiej stronie światła
światło ma moc i nie zgasi go cień
światło ma moc, ciemność jej nie ogarnia
choć cienie są zawsze po drugiej stronie światła
Statystyki - lvl: 0
| S: 0
| Zr: 0
| Sz: 0
| Zm: 0
| HP:
| W:
| EXP:
Stat. Med. - lvl: 0
| MED.EXP:
![[Obrazek: XunO54p.png]](https://i.imgur.com/XunO54p.png)
![[Obrazek: rXgzJI7.png]](https://imgur.com/rXgzJI7.png)
![[Obrazek: E01yWJC.png]](https://cdn.discordapp.com/attachments/1107260099627589673/1107260585197969449/E01yWJC.png)
![[Obrazek: 89481672_9AyrWp4KZny7005.png]](https://f2.toyhou.se/file/f2-toyhou-se/images/89481672_9AyrWp4KZny7005.png)